Sessiz işten ayrılma, yoruma açık bir anlamı olan viral bir terimdir. Bazıları bunun zihinsel olarak işten ayrılmayı ve kovulmaktan kaçınmak için sadece asgari düzeyde çalışmayı gerektirdiğini söylüyor. Diğerleri, kulağa olumsuz gelen çağrışımlara rağmen, sessiz işten ayrılmanın aslında sağlıklı iş-yaşam sınırları oluşturmak ve maaş aldığınız saatler dışında çalışmamak veyapozisyonunuzun kapsamı dışındaki faaliyetler.

Nasıl tanımlarsanız tanımlayın, sessiz bırakmanın eğitimciler için önemli sonuçları vardır.

Arizona'nın en büyük bölgesi olan Mesa Devlet Okulları'nın Müfettişi Dr. Andi Fourlis, "İşten kopan sessiz pes edenlere sahip olmak bizim için zararlı, ancak sahip olduğumuz harika öğretmenleri elimizde tutmak için iş-yaşam dengesi kurmaya yardımcı olmamız da çok önemli" diyor. "Öğretmenler çok iyi bir iş-yaşam dengesine sahip olmamaları ile bilinirler, kendilerini işlerine adarlarVe böylece günde 24 saat, haftada yedi gün, yılda 12 ay çalışıyorlar."

Fourlis ve diğer üç müfettiş, olumlu iş-yaşam dengesini teşvik ederek bölgelerinde tükenmişliğe karşı nasıl korunduklarını tartışıyor.

Eğitimde Sessiz İstifa ve Aşırı Çalışma Kültürü

Yaklaşık on yıl önce, Dr. Brian Creasman sessiz bir pes edicinin tam tersiydi. Aslında, bir müdür olarak aşırı çalışmanın karanlık tarafına yenik düşmüştü. "Haftada 80 saat çalışıyordum," diyor şimdi Kentucky'deki Fleming County Okullarında müfettiş olan Creasman. "Sabah 4:30'da okula geliyordum, akşam 10'da ayrılıyordum."

Bu çalışma programının yoğunluğu ve stresi onu iki kez düzensiz kalp atışlarıyla hastaneye düşürdü. 2020'nin Kentucky Yılın Müfettişi Creasman, sadece kendisinin değişmesi gerekmediğini, eğitim kültürünün de güncellenmesi gerektiğini fark etti. "Öğretmenden müdüre ve müfettişe kadar öğrencilerin sağlığına ve refahına odaklanmak üzere eğitildik - bizimkiler en son geliyor" dedi.diyor.

Creasman şimdi kendini bu zihniyeti güncellemeye ve eğitimcilerin yaşam tarzlarını iyileştirmeye adamış durumda. Kitabı da bunu ele alıyor, Sağlık ve Esenliğe Öncelik Vermek: Okul Liderleri için Bir Liderlik Stratejisi Olarak Öz Bakım Ekim ayında yayınlanacaktır.

Sağlıklı bir iş-yaşam dengesi farklı okullarda ve bölgelerde farklı görünebilir, ancak kilit nokta, eğitimcilerin kendilerine bakmadıklarında çocuklarına gerçekten yardımcı olamadıklarını kabul eden bir kültür yaratmaktır. "İnsanlar iyi değilse işimizi yapamayız. İnsanlar iyi değilse elimizden gelenin en iyisini yapamayız," diyor Dr. Curtis Cain Missouri'deki Rockwood Okul Bölgesi'nin müfettişi ve AASA'nın 2022 yılın müfettişi.

Bölgenizde İş-Yaşam Dengesinin Teşvik Edilmesi

Maine'deki Yarmouth Okul Departmanının yöneticisi olan Dr. Andrew R. Dolloff, şu kitabın yazarıdır Güven Zorunluluğu: Etkili Okul Liderliği için Pratik Yaklaşımlar İş-yaşam dengesi kültürünü teşvik etmek için tavsiyesi: "Neyin önemli olduğuna odaklanmanız gerekir ve önemsiz şeylerin çoğu önemli olmayabilir."

Bu düşünceyle Dolloff, kendi bölgesinin merkez ofisinde çalışan personelin yaz aylarında Cuma günleri bir saat erken ayrılmasına ve gündem maddelerinin tamamının karşılanması halinde toplantıların kısa kesilmesine sık sık izin veriyor. Bu da doğal olarak yanlış türden sessiz ayrılmalara karşı koruma sağlıyor.

"Personelinize 'Hey, öğleden sonra kalan zaman senin' dediğinizde çok daha fazla yol kat edersiniz" diyor ve ekliyor: "Eğitimde, insanlara başka teşvikler sağlamak için çok fazla ek mali kaynağımız yok ve araştırmalar bunların zaten o kadar da etkili olmadığını gösteriyor. Yapabileceğimiz şey, insanlara zamanlarının bir kısmını geri vermeye çalışmak."

Fourlis'in bölgesinde, eğitimcilerin birbirlerine yardım edebilmeleri ve izole edilmemeleri için öğretmen ekipleri oluşturuluyor. Her okulda, öğrencilerin yanı sıra öğretmenlere de hizmet veren bir danışman var. Bölge ayrıca, Fourlis'in öğretmenlerin daha az çalışmanın sorun olmadığını anlamalarına yardımcı olabileceğini söylediği öğretim koçları da sağlıyor.Günün her saati çalışıyorlar ve onlara 'Yaptığınız şey yeterli, kendinize iyi bakmanızda bir sakınca yok' şeklinde izin verilmesi gerekiyor."

Olumsuz Sessiz Bırakmanın Ele Alınması

Yelpazenin diğer ucunda, eğitim alanında da diğerleri gibi işini bırakanlar var. Okul liderleri, olumsuz anlamda gerçekten sessiz bir şekilde işi bırakmış gibi görünen kişilerle konuyu görüşmek üzere bir araya gelinmesi gerektiğini söylüyor.

Dolloff bu toplantıları özel olarak yapıyor ve her birine merak ve şefkatle yaklaşmaya çalışıyor. Örneğin, bir çalışanı aniden sürekli geç kalmaya başladı. Dolloff ona zamanında gelmezse maaşının kesileceğini ya da bunun değerlendirmeye alınacağını söylemek yerine, onunla bir araya geldi ve "Hey, buraya zamanında gelmediğini fark ettik. Bu oldukça istikrarlı oldu."Neler oluyor?"

Ortağının önemli sağlık sorunları yaşadığı ve her şeyi idare etmekte zorlandığı ortaya çıktı. Dolloff, "Empati göstererek, bunu çözmesine yardımcı olabildik ve aynı zamanda işe zamanında gitmesini sağladık" diyor.

Cain, olumsuz bir sessiz bırakma biçimiyle başa çıkmanın en iyi yolunun şefkat olduğunu kabul ediyor.

"Zor durumda olan birini ya da normalde nasıl çalıştığına alışılmadık bir şekilde çalışan birini görürseniz, bir konuşma yapmamızın önemli olduğunu düşünüyorum. Ne yapabiliriz? Ne destek sağlayabiliriz? Nasıl yardımcı olabiliriz?" diyor.

Okullarda sağlıklı yaşamın teşvik edilmesi ekip çapında bir çaba gerektiriyor. "Bu sadece yöneticinin öğretmeni desteklemesiyle ilgili değil," diyor Cain. "Öğretmenin sınıftaki öğretim asistanını desteklemesi, öğretmen arkadaşını desteklemesi, öğretmenin yöneticiyi kontrol etmesidir."

Tüm eğitimcilerin meslektaşlarına bakması ve "Sizin iyi olduğunuzdan emin olmak için ne yapabiliriz?" diye sorması gerektiğini de sözlerine ekliyor.

• Öğretmen Tükenmişliği: Tanınması ve Azaltılması
• Eğitimciler İçin SEL: En İyi 4 Uygulama